Jak zostać fizjoterapeutą – kompletny poradnik krok po kroku

jak zostać fizjoterapeutą

Jak zostać fizjoterapeutą w Polsce? Wokół tego pytania narosło wiele mitów. Trzeba to jasno podkreślić: fizjoterapeuta to regulowany zawód medyczny zaufania publicznego. Nie zostaje się nim po weekendowym kursie, ukończeniu studiów AWF na kierunku „wychowanie fizyczne” czy po kursie masażu. Od 2015 roku, dzięki Ustawie o zawodzie fizjoterapeuty, ścieżka ta jest jasno określona, a zawód chroniony prawnie. Jeśli poważnie myślisz o tej karierze, ten artykuł przeprowadzi Cię przez oficjalną, legalną drogę do zdobycia uprawnień, krok po kroku.

Krok 1: Wykształcenie – fundament zawodu (Jednolite studia magisterskie)

Aby zostać fizjoterapeutą, ukończenie studiów wyższych na kierunku „fizjoterapia” jest absolutnie obowiązkowe.

Obecny system kształcenia

Obecnie jedyną drogą dla nowych kandydatów są 5-letnie, jednolite studia magisterskie, prowadzone na uczelniach medycznych lub akademiach wychowania fizycznego z odpowiednimi uprawnieniami. Nie ma już naboru na studia licencjackie (3-letnie) na tym kierunku.

Co ze „starym” systemem?

Osoby, które rozpoczęły edukację w starym trybie (np. ukończyły studia licencjackie przed wejściem w życie pełnych regulacji), aby uzyskać pełne Prawo Wykonywania Zawodu, muszą ukończyć studia magisterskie (II stopnia).

Czego uczą studia?

Program studiów jest niezwykle intensywny i oparty na solidnych podstawach medycznych. Obejmuje przedmioty takie jak anatomia, fizjologia, biomechanika, biochemia czy patologia. Równolegle studenci uczą się przedmiotów kierunkowych: kinezyterapii (leczenia ruchem), terapii manualnej, fizykoterapii, diagnostyki funkcjonalnej oraz specjalistycznych metod pracy w neurologii, ortopedii, pediatrii czy kardiologii. Kluczową rolę odgrywają tysiące godzin obowiązkowych praktyk zawodowych w szpitalach i placówkach medycznych.

Zobacz też:  Co to jest fizjoterapia?

Krok 2: Egzamin Państwowy – weryfikacja wiedzy

Sam dyplom ukończenia studiów magisterskich to nie wszystko.

Czym jest Państwowy Egzamin Fizjoterapeutyczny (PEF)?

Każdy absolwent, który rozpoczął studia na kierunku fizjoterapia po 1 października 2017 roku, musi zdać Państwowy Egzamin Fizjoterapeutyczny. Jest to obowiązkowy egzamin państwowy, mający formę testu składającego się ze 100 pytań, weryfikujących wiedzę zdobytą w trakcie całych 5 lat studiów. Celem PEF jest ujednolicenie poziomu wiedzy i weryfikacja minimalnych standardów kwalifikacyjnych w całym kraju.

Krok 3: Prawo Wykonywania Zawodu (PWZFz) – „licencja” na leczenie

To jest najważniejszy dokument w karierze fizjoterapeuty. Odpowiadając na pytanie, jak zostać fizjoterapeutą legalnie praktykującym, odpowiedź brzmi: należy uzyskać PWZFz.

Czym jest PWZFz?

To oficjalna „licencja” na wykonywanie zawodu, analogiczna do Prawa Wykonywania Zawodu lekarza czy pielęgniarki. Bez tego dokumentu nie można legalnie diagnozować i leczyć pacjentów.

Jak uzyskać Prawo Wykonywania Zawodu?

Organem, który przyznaje ten dokument, jest samorząd zawodowy – Krajowa Izba Fizjoterapeutów (KIF). Po ukończeniu 5-letnich studiów magisterskich i zdaniu egzaminu PEF, absolwent składa wniosek do KIF o przyznanie prawa i wpisanie do Krajowego Rejestru Fizjoterapeutów. Wymagane jest także posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych i niekaralność za przestępstwo umyślne.

Obowiązkowe ubezpieczenie OC

Warto wiedzieć, że każdy fizjoterapeuta posiadający aktywne PWZFz jest automatycznie zobowiązany do posiadania aktualnego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej (OC).

Krok 4: Ciągły rozwój – studia to dopiero początek

Wielu studentom wydaje się, że zdobycie dyplomu i PWZFz to koniec nauki. Jest dokładnie odwrotnie – to dopiero „linia startu”.

Rola kursów podyplomowych i szkoleń

Studia dają bardzo szeroką, ale ogólną bazę. Aby być skutecznym terapeutą i realnie pomagać pacjentom z konkretnymi problemami, trzeba się specjalizować. Oznacza to konieczność ciągłego inwestowania (czasu i pieniędzy) w bardzo drogie, specjalistyczne kursy podyplomowe, np. z zaawansowanej terapii manualnej, metod pediatrycznych (jak NDT-Bobath czy Vojta), uroginekologii, fizjoterapii sportowej czy stomatologicznej.

Zobacz też:  Czy fizjoterapeuta może wystawić skierowanie – co mówią przepisy?

Formalna specjalizacja państwowa

Dla najbardziej ambitnych terapeutów, którzy najczęściej pracują naukowo lub w dużych szpitalach, istnieje dodatkowa, wieloletnia ścieżka. Jest to 5-letnia specjalizacja państwowa (analogiczna do lekarskiej), która kończy się egzaminem i uzyskaniem tytułu „specjalisty w dziedzinie fizjoterapii” (np. fizjoterapii w ortopedii).

Droga do bycia fizjoterapeutą

Podsumowując, ścieżka do zostania fizjoterapeutą w Polsce jest długa, wymagająca i ściśle regulowana. Oto kluczowe kroki w pigułce:

  1. Ukończenie 5-letnich jednolitych studiów magisterskich na kierunku „fizjoterapia”.
  2. Zdanie Państwowego Egzaminu Fizjoterapeutycznego (PEF).
  3. Złożenie wniosku i uzyskanie Prawa Wykonywania Zawodu (PWZFz) w Krajowej Izbie Fizjoterapeutów.
  4. Ciągłe szkolenie podyplomowe i specjalizacja przez całe życie zawodowe. Jest to zawód niezwykle wymagający, zarówno intelektualnie, jak i fizycznie, ale jednocześnie dający ogromną satysfakcję z realnego pomagania ludziom w powrocie do zdrowia i sprawności. Należy pamiętać, że ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny.

Hubert to prawdziwy pasjonat ruchu i zdrowego stylu życia. Choć nie jest to jego zawód, pomaganie innym w odnajdywaniu radości z aktywności fizycznej to jego życiowa misja. Każdy dzień zaczyna od długiego spaceru ze swoim psem, Karmelem. W czasie wolnym praktykuje trekking, a malownicze górskie szlaki to jego ulubione miejsce na reset. Ta bliskość z naturą i stała aktywność fizyczna sprawiają, że doskonale rozumie potrzeby ciała i chętnie dzieli się swoją wiedzą z otoczeniem.